اثر غیر فعال‌سازی ناحیه تگمنتوم شکمی بر میزان و الگوی فعالیت نورون‌های بخش پوسته هسته اکومبنس و تأثیر آن بر ترجیح مکان شرطی ناشی از مورفین در موش صحرایی
نویسندگان
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: سیستم دوپامینرژیک مزولیمبیک که از ناحیه تگمنتوم شکمی به هسته اکومبنس انشعابات وابران می‌دهد، دارای نقش اساسی در تقویت حاصل از مورفین و اثرات پاداشی داروهای مورد سوء مصرف می‌باشد. در مطالعه حاضر اثرات غیر فعال‌سازی برگشت‌پذیر ناحیه تگمنتوم شکمی بر میزان فعالیت الکتریکی نورون‌های هسته اکومبنس و اکتساب و بیان ترجیح مکان شرطی القا‌شده توسط مورفین در موش صحرایی بررسی گردید. مواد و روش ها: موشهای نر بالغ از نژاد ویستار در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفتند. در مطالعه رفتاری، غیر فعال‌سازی برگشت‌پذیر ناحیه تگمنتوم شکمی به‌وسیله تزریق دو‌طرفه لیدوکایین 2% در ناحیه فوق در خلال اکتساب و بیان ترجیح مکان شرطی القا‌شده توسط مورفین ( mg/kgs.c. 5) و در بخش الکتروفیزیولوژی، تزریق یک‌طرفه لیدوکایین 2% در همان ناحیه در طی ثبت تک واحدی از نورون‌های هسته اکومبنس انجام گرفت. نمره شرطی شدن و فعالیت‌های حرکتی حیوانات به‌وسیله نرم‌افزار Ethovision ثبت گردید. فعالیت الکتریکی نورون‌ها به‌وسیله ثبت تک واحدی از هسته اکومبنس به انجام رسید. یافته ها: داده‌ها حاکی از آن هستند که تزریق دو‌طرفه لیدوکایین 2% در ناحیه تگمنتوم شکمی به‌طور معنی‌داری سبب کاهش اکتساب (01/0 P< ) و بیان (05/0 P< ) ترجیح مکان شرطی القا‌شده توسط مورفین در مقایسه با گروه‌های شاهد دریافت‌کننده سالین شده است. علاوه بر این، در این آزمایش‌ها تزریق لیدوکایین در ناحیه تگمنتوم شکمی اثری بر فعالیت حرکتی حیوانات نداشت. هم‌چنین تزریق یک‌طرفه لیدوکایین در ناحیه تگمنتوم شکمی به صورت معنی‌داری سبب افزایش فعالیت الکتریکی نورون‌های هسته اکومبنس گردید. نتیجه گیری: داده‌های این آزمایش هم‌راستا با تحقیقات پیشین موید نقش مهم ناحیه تگمنتوم شکمی در اکتساب و بیان ترجیح مکان شرطی القا‌شده توسط مورفین می‌باشد.
منابع مشابه
اثر غیر فعال سازی ناحیه تگمنتوم شکمی بر میزان و الگوی فعالیت نورون های بخش پوسته هسته اکومبنس و تأثیر آن بر ترجیح مکان شرطی ناشی از مورفین در موش صحرایی
سابقه و هدف: سیستم دوپامینرژیک مزولیمبیک که از ناحیه تگمنتوم شکمی به هسته اکومبنس انشعابات وابران می دهد، دارای نقش اساسی در تقویت حاصل از مورفین و اثرات پاداشی داروهای مورد سوء مصرف می باشد. در مطالعه حاضر اثرات غیر فعال سازی برگشت پذیر ناحیه تگمنتوم شکمی بر میزان فعالیت الکتریکی نورون های هسته اکومبنس و اکتساب و بیان ترجیح مکان شرطی القا شده توسط مورفین در موش صحرایی بررسی گردید. مواد و روش...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر پدیده ترجیح مکان شرطی شده (CPP) ناشی از مورفین بر آستروسیتهای شکنج دندانه‌ای موش صحرایی نر
زمینه و هدف : تغییرات مورفولوژیک در نقاط مختلف مغز از جمله هیپوکامپ و شکنج دندانه‌ای که دارای تغییرات شکل‌پذیر (پلاستیسیتی) زیادی هستند؛ به دنبال تزریق داروهای اعتیادآور در مطالعات انسانی و حیوانی مشاهده شده است. ازسوی دیگر، شواهد نشان داده‌اند که آستروسیت‌ها به طور فعال در شکل‌پذیری سیناپسی شرکت دارند. این مطالعه به منظور تعیین اثر پدیده ترجیح مکانی شرطی شده (CPP) بر ساختار سلولی (تعداد آستروس...
متن کاملاثر تزریق ناحیه تگمنتوم شکمی داروهای گابائرژیک gabaergic بر ترجیح مکانی شرطی شده cpp ناشی از مورفین در موش بزرگ صحرایی rat
مسیر دوپامینی مزوکورتیکولیمبیک که از ناحیه تگمنتوم شکمی منشا گرفته و به هسته آکومبنس و کورتکس جلوی پیشانی ختم می شوند نقش بسیار مهمی در پیدایش خواص تقویت مثبت اوپیوئیدها بازی می کنند ترجیح مکانی شرطی شده (cpp) یک روش جدید جهت مطالعه سو استفاده داروئی در حیوانات آزمایشگاهی است .
15 صفحه اولبررسی اثر نیتریک اکساید موجود در هسته اکومبانس و ناحیه تگمنتوم شکمی بر ترجیح مکان شرطی شده ناشی از نیکوتین در موش بزرگ آزمایشگاهی نر نژاد ویستار
هدف از انجام این تحقیق بررسی نقش احتمالی داروهای نیتریک ارژیک در اثرات پاداشی نیکوتین در موش بزرگ آزمایشگاهی نر بود. از یک روش ترجیح مکان شرطی شده یا cpp (conditioned place preference) برای اندازه گیری اثرات پاداشی نیکوتین استفاده شد و در روز تست علاوه بر نمره شرطی شدن تعداد رفتارهای وابسته به دوپامین نیز شمارش شد. نتایج نشان داد که تجویز داخل صفاقی نیکوتین باعث القای cpp معنی دار شد در حالی که...
15 صفحه اولمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 13 شماره 2
صفحات 189- 200
تاریخ انتشار 2012-01
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023